ეონიუმი მრავალწლიანი სუკულენტი მცენარეა კანარის კუნძულებიდან და მაროკოდან. პირველად ეს მცენარე აღწერეს 1836 წელს. მისი სახელი ბერძნულია და ნიშნავს - მარად მცხოვრებს, ბუნებაში არსებობს მისი 40-მდე სახეობა. ეონიუმის შეფერილობა მრავალფეროვანია, ყვითელი ფერიდან დაწყებული მუქ იისფრამდე, თითქმის მოშავო ფერამდე. ეონიუმის ასაკის მატებასთან ერთად, მცენარეს ღერო უგრძელდება და იტოტება, მცენარე ემსგავსება ბუჩქს. უმეტესობას ღეროები უშიშვლდება და ფოთლები მხოლოდ კენწეროში აქვს. ზოგიერთი ჯიშის ეონიუმი პატარა ასაკიდანვე ხეს წააგავს. ეონიუმების უმეტესობა მონოკარპიკულია, ანუ სიცოცხლეში ერთხელ ყვავის და იძლევა ნაყოფს, მერე კი კვდება. ეს მცენარე ზოგჯერ ეშლებათ სხვა სუკულენტში- ეხევერიაში, მაგრამ მათ შორის სხვაობაცაა - ეონიუმს შედარებით წვრილი და გახევებისკენ მიდრეკილი ღერო აქვს, ეხევერიას კი-სქელი, ხორციანი ფოთლები. ეხევერიას ფოთლები წვნიანია და მოცისფრო დაჰკრავს, ეონიუმს აქვს სქელი ღერო, რომლის თავზეც ფოთლების როზეტია, ფოთლები სხვადასხვა ფერის შეიძლება ჰქონდეს სხვადასხვა სახეობას, ფოთოლი სქელი, წვნიანია, მისი მოშორებისას ღერზე რჩება ნაჭდევი, ზაფხულობით ამოაქვს პატარა მტევნად შეკრული წითელი, ყვითელი ან თეთრი ფერის ყვავილები, თუმცა სახლის პირობებში იშვიათად ყვავის. ძირითადად სახლისთვის ზრდიან ხისებრ ეონიუმს, რომელიც საკმაოდ მაღალი იზრდება და აქვს დიდი დიამეტრის ფოთლების როზეტი -ზოგჯერ 20სმ.

ეონიუმის მოვლა:

მცენარე სინათლის მოყვარეა, დგამენ კარგად განათებულ რაფაზე, აუცილებელია ხვდებოდეს პირდაპირი მზის სხივები. ზამთარშიც და ზაფხულშიც სჭირდება კარგი განათება და მზის სხივი. ზამთარში ხელოვნური განათება ესაჭიროება. ზამთარში აუცილებელი პირობაა სიგრილეში გამოზამთრება, სითბოში გამოზამთრების შემთხვევაში ფოთლებს დაყრის. ზაფხულში გააქვთ გარეთ, ხის ქვეშ და წვიმისგან დაცულ ადგილზე, ჩრდილში მისი ფოთლები მწვანდება. კრგად უძლებს გვალვას ხორციანი ფოთლების წყალობით, რომელშიც გროვდება წყალი. გაზაფხულ- ზაფხულში ზომიერი მორწყვა სჭირდება, უნდა მოირწყას მიწის ბოლომდე გამოშრობის შემდეგ. შემოდგომიდან კიდევ უფრო უნდა შეუმციროთ მორწყვა და იშვიათად მორწყათ, ისიც ცოტა რაოდენობის წყლით. 

სასუქი:

აქტიური ზრდის პერიოდიდან აპრილიდან სექტემბრამდე უნდა მიეწოდოს სუკულენტებისთვის და კაქტუსებისთვის განკუთვნილი სასუქი თვეში ერთხელ. 

ნიადაგი და გადარგვა:

ახალგაზრდა ეონიუმი ახალ ქოთანში უნდა გადაირგას ყოველ წელიწადს, ხოლო ზრდასრული 2-3 წელიწადში ერთხელ. ქოთნის ძირში აუცილებელი პირობაა კარგი დრენაჟის გაკეთება. ნიადაგი უნდა შედგებოდეს: კორდის მიწა + ფოთლოვანი ტყის მიწა + ქვიშა + წვრილი კერამზიტი ან ქოქოსის ტორფი. 

გამრავლება:

ეონიუმი მრავლდება ღეროს კალმებით, რომლებსაც აქვს ფოთლების როზეტი. ღერო ან ფოთოლი უნდა ჩაირგას მშრალ ნიაგადში და მოათავსოთ ჩრდილიან ადგილას, რომ არ მოხვდეს მზის სხივი. იშვიათად უნდა დაინამოს ოდნავ გრუნტი დილით ან საღამოს. ახალი ფოთლების ამოსვლით მიხვდებით, რომ მცენარე დაფესვიანდა. როზეტიანი ღეროს შემთხვევაში ზრდას დაიწყებს, ასეთ დროს უნდა გადაიტანოთ ნათელ ადგილას. 

თუ ფოთლები წვრილი აქვს და ღეროს ქვედა ნაწილი ძალიან გაშიშვლდა, ესეიგი მორწყვა აკლია. 

თუ მუქი ფერის ეონიუმი გყავთ და ფოთლები უმწვანდება, ესეიგი სინათლე არ ჰყოფნის. 

თუ მწვანე ფერის მცენარემ ძალიან გაწითლება დაიწყო უნდა მოუჩრდილოთ, რათა მზემ არ დაწვას. 

თუ ზამთარში თბილ ოთახში გყავთ, შეიძლება ფოთლები დაყაროს და არაბუნებრივად გამოუშრეს.