მცენარე აგავა სატაცურისებთა ოჯახიდანაა. აქვს მოკლე ღერო და როზეტისებრად შეკრული დიდი, ხორციანი, ზოგიერთ სახეობას ეკლიანი და ჭრელი ფოთლები. ყვავის ერთხელ, 6-15 წლის ასაკში, მაისიდან აგვისტომდე. ყვავილობისას მას ახასიათებს მაღალი საყვავილო ღეროს განვითარდება, რაც სიმაღლით, ზოგჯერ _ 8-15 მეტრს აღწევს. ის ვითარდება ამ მცენარის მსხვილი ფოთლების როზეტისაგან და უხვად გამოაქვს ყვავილი, დაახლოებით 17 ათასამდე. ნაყოფის მომწიფების შემდეგ მცენარის ყველა მიწისზედა ორგანო კვდება. ამ მცენარის ყვავილობა ძალზედ მიმზიდველია და უამრავ ტურისტს იზიდავს. ცნობილია აგავის 300-მდე სახეობა. ველურად ხარობს მექსიკაში. აგავა არის დეკორატიული მცენარე, უმეტესად გავრცელებულია ამერიკული აგავა, რომელიც გაშენებულია ყირიმისა და შავი ზღვის სანაპიროების პარკებში. აგავის ბევრი სახეობის ფოთლებისგან იღებენ ბოჭკოს, რომლისგანაც ამზადებენ: თოკებს, ჯაგრისებს და უხეშ ქსოვილებს. ნარჩენებისგან მზადდება შესაფუთი ქაღალდი. აგავის შაქრიანი წვენისგან ალკოჰოლურ სასმელსაც კი აყენებენ. მაგალითად: აგავას მუქი-მწვანე სახეობებისგან მექსიკური ტრადიციული ალკოჰოლური სასმელი - პულკე მზადდება, ხოლო მცენარის შუაგულისგან ასევე ძლიერ ალკოჰოლურ სასმელებს - ტეკილასა და მესკალს ამზადებენ. ტეკილას დასამზადებლად ძირითადად, ცისფერი აგავა გამოიყენება. 

მცენარეს სამედიცინო ღირებულებაც აქვს. სახალხო მკურნალთა წყაროებში ის მოხსენიებულია, როგორც ძვირფასი სამკურნალო მცენარე. ამ მცენარისაგან დამზადებული პრეპარატები ხასიათდება ტკივილგამაყუჩებელი თვისებებით და ანთებისსაწინააღმდეგო მოქმედებითაც.

ხასიათდებიან სიცხის დამწევი ეფექტითაც. ხალხური მედიცინისათვის ცნობილია მისი „პრეპარატების“ მიღება, როგორც გარეგანი, ასევე შინაგანი გზით.

აგავას ნაყენის დამზადებისათვის საჭიროა გარკვეული წესის დაცვა, რაც უფრო ეფექტურს ხდის მას. ამ დროს, გასათვალისწინებელია მცენარის ასაკი (ის არ უნდა იყოს სამ წელზე ნაკლები ასაკის). უფრო ახალგაზრდა მცენარეში არაა დაგროვილი ყველა ის მახასითებელი ინგრედიენტი, რაც მის ნაყენში შედის.

აგავის ნაყენისათვის დამახასიათებელია სედატური მოქმედება და გამოიყენება ნევრალგიების დროსაც. მისი გამოყენება დაფიქსირებულია იშიაზის დროს. ბევრია მითითება მისი გამოყენებისა ოსტეოქონდროზის, ოსტეოართროზის და რადიკულიტის დროს.

ლიტერატურაში არის წარმოდგენილი სპეციალური რეცეპტი, რომელიც საჭიროა მისი ნაყენის დამზადებისათვის შინაგანი მიღებისათვის. ამ შემთვევაში, მისი მომზადებისათვის საჭიროა ნორჩი ფოთლების გამოყენება. ნაყენის დამზადების სპეციალური მეთოდი გამოიყენება სხვადახვა დაავადებების სამკურნალოდ, უპირატესად ოსტეოართროზისა და ოსტეოქონდროზისა.

როგორ მოვუაროთ სწორად:

აგავა თბილი კლიმატის მცენარეა, რაც აუცილებლად უნდა გავითვალისწინოთ მოვლა-მოყვანისას. მისთვის დამახასიათებელია ხორციანი ფოთლების განვითარება, ამ თვისებით ტიპიური სუკულენტია. ფოთლისათვის დამახასიათებელია მახვილი დაბოლოების არსებობა. მცენარე მოვლა-მოყვანის სათანადო დონისა და შესაფერისი კლიმატის პირობებში საკმაო ზომას აღწევს. 

ეცადეთ, აგავას ბუნებრივ პირობებთან მიახლოებული გარემო შეუქმნათ, ამისთვის კი საჭიროა, მცენარე რაც შეიძლება ნათელ ადგილას მოათავსოთ. მისთვის პრობლემას არც მზის პირდაპირი სხივები წარმოადგენს, ამიტომ ზაფხულობით შეგიძლიათ გარეთ, ღია ცის ქვეშ გაიტანოთ. მცენარისთვისთვის საჭირო ოპტიმალური ტემპერატურა ზაფხულში 20-25⁰C, (თუმცა მცენარე უფრო ცხელ ზაფხულსაც მშვენივრად უძლებს), ზამთარში კი 10-12⁰C . არსებობს მცენარის ყინვაგამძლე სახეობებიც, რომლებიც 6-8⁰C -ც მშვენივრად იზამთრებენ. იმ შემთხვევაში, თუ აგავას ღია გრუნტში ახარებთ, ზამთარში აუცილებლად უნდა შეიფუთოს. აქტიური ვეგეტაციის პერიოდში აგავა ზომიერად კვირაში 1-2-ჯერ უნდა მორწყათ, თუმცა მორწყვამდე მიწას ოდნავ შეშრობა დააცადეთ. ზამთარში კი მორწყვა მინიმუმამდე შეამცირეთ, ასევე შეგიძლიათ ზამთარში მცენარე საერთოდ არ მორწყათ, მხოლოდ მიწის ზედაპირი დაუნამოთ. ყურადღება მიაქციეთ იმასაც, რომ მორწყვის დროს წყალი როზეტის ცენტრში არ დაგროვდეს, ეს მცენარის ლპობას გამოიწვევს. ამ შემთხვევაში ლპობის თავიდან ასაცილებლად მცენარე ქოთნიდან ამოიღეთ, გააშრეთ და ხელახლა ჩარგეთ.

ნიადაგი და გადარგვა:

აგავა ადრე გაზაფხულზე, თებერვალ-მარტში უნდა გადაირგას, ძველთან შედარებით უფრო დიდი ზომის ქოთანში. ნიადაგის მიმართ ძალიან მომთხოვნი არ არის და თითქმის ყველა სახის ნიადაგს ეგუება, მაგრამ თუ გსურთ, რომ თქვენმა მცენარემ უფრო კარგად გაიხაროს, სასურველია, ნიადაგი ტორფით, ნაკელითა და ქვიშით შეაზავოთ. კარგი იქნება, თუ სამ კვირაში ერთხელ ამ ტიპის მცენარეებისთვის განკუთვნილ, რომელიმე კომპლექსურ სასუქსაც მიაწოდებთ.

როგორ მრავლდება:

აგავა მრავლდება ამონაყრით. უმჯობესია მცენარეს შვილეული გაზაფხულზე მოარიდოთ და ცალკე ქოთანში გადარგათ.